زگیل تناسلی به سراغ چه افرادی می‌رود؟
تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۸۶۶۱۱۸
به گزارش خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است؛ این ویروس می‌تواند از طریق تماس پوستی منتقل شده و گسترش پیدا کند، این ویروس در برخی از موارد به زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم منجر خواهد شد.
زگیل تناسلی زائده‌های پوستی هستند که در کشاله ران، ناحیه تناسلی و یا اطراف معتقد به وجود می‌آیند؛ این زائده‌های پوستی ممکن است از لحاظ اندازه با هم متفاوت باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زگیل تناسلی با تبخال دستگاه تناسلی متفاوت است؛ تبخال تناسلی را ویروس هم خانواده تب خال صورت ایجاد می‌کند. در موارد کمیابی زگیل تناسلی از مادر به جنین منتقل می‌شود.
شیرین نیرومنش متخصص زنان زایمان باروری‌های پرخطر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، درباره زگیل تناسلی اظهارکرد: زگیل تناسلی ضایعه‌ای برجسته است که به‌طورمعمول در قسمت‌های داخلی یا خارجی تناسلی خانم‌ها یا آقایان ایجاد می‌شود و ممکن است یک یا چند عدد توده روی قسمت تناسلی فرد ظاهر شود. رنگ زگیل تناسلی به رنگ صورتی یا سفید است و گاهی هم تیره ظاهر خواهد شد و اندازه آن ممکن است در برخی موارد به چند میلی متر یا چند سانتی متر هم برسد.
وی در ادامه داد: عامل اصلی این بیماری ویروس‌ها هستند که بر اساس شماره آنها بررسی می‌شوند. کم خطرترین و پر خطرترین ویروس HVP است که کم خطرترین آن موجب زگیل تناسلی و پرخطرترین منجر به سرطان دهانه رحم می‌شود.
نیرومنش گفت:زگیل تناسلی یک بیماری جنسی است که در اثر تماس جنسی یا توسط وسایل آلوده منتقل می‌شود. اگر فرد آلوده به این نوع ویروس باشد حتما از طریق روابط جنسی به طرف مقابل خود منتقل می‌کند. گاهی ویروس‌ها به طور خود به خود بعد از یک یا دو سال ازبین می‌روند، اما امکان انتقال آن از طریق رابطه جنسی زیاد و می‌تواند پر خطر باشد.
متخصص زنان درباره تاکید داشت:باید نکات بهداشتی کاملا رعایت شود، در حالی که اگر به آن توجهی نشود ممکن است از یک بیماری ساده به سرطان دهانه رحم منجر شود.
وی درباره درمان این نوع بیماری اظهار:برای درمان این بیماری واکسن HVP وجود دارد که باید یک سال پیش از ازدواج یا قبل از اولین تماس جنسی در سه نوبت تزریق شود. در نوبت اول دو ماه بعد از ازدواج و نوبت دوم ۶ ماه بعد زده شود تا بتوان مانع بروز این شد. هنگام مشاهده باید فورا به پزشک مراجعه کنند، تا از طریق کرم‌های سوزاننده یا محلول‌های درمان کننده مانند فیریز یا لیزر آن را درمان کنند. ولی اگر اندازه آن بسیار بزرگ باشد و جواب مثبتی به مصرف دارو‌ها ندهد نیاز به جراحی و برداشتن توده است.
بیشتر بخوانید: ویروسی که زوج‌های جوان را هدف قرار می‌دهد/ موثرترین روش درمان زگیل تناسلی
مژگان سادات دادگر متخصص ناباروری در گفتگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی درباره ویروس‌های زگیل تناسلی اظهار کرد: امروزه تشخیص داده شده که عامل اصلی سرطان دهانه رحم ویروس‌های پرخطر و کم خطرهستند. این ویروس‌ها انواع مختلفی دارند. شماره‌های ۱۶،۱۸،۴۵ سه نوع ویروس تهاجمی هستند که پرخطر محسوب می‌شوند. پزشک برای افراد مبتلا به این بیماری آزمایش پاپ اسمیر و HVP تجویز می‌کند تا تشخیص زود هنگام صورت بگیرد. اگر به آزمایش پاسخ مثبت داده نشود باید کولونوسکوپی انجام شود. اگر از نوع خوش خیم باشد فرصت داده می‌شود که خود به خود از بین بروند البته اگر آزاردهنده باشد می‌توان از طریق لیزر یا فریز برداشته شود. اما ممکن این وجود دارد که دوباره ظاهر شود.
وی گفت: افراد باید نکات بهداشتی را رعایت کنند و حتما آقایان و خانم‌ها دوسال یکبار تحت معاینه پزشک قرار بگیرند.
البته بهتر است واکسن HVP تا قبل از سن ۲۸ سالگی زده شود.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار علمی اخبار سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۸۶۶۱۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»
آفتاب‌‌نیوز :
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...
بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.
متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.
سندرم دِرِس
سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.
بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
علل
سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:
- دارو‌های ضد تشنج
- دارو‌های ضد ویروس
- آنتی بیوتیک‌ها
- آلوپورینول
- مگزیلتین
- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی
- عوامل بیولوژیک
شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:
- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS
- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها
فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)
علائم
برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.
علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:
- تب
- بثورات پوستی یا جوش
- ائوزینوفیلی
- لنفوسیتوز آتیپیک
- تورم غدد لنفاوی
التهاب اندام‌های داخلی
تشخیص
سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.
به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:
- سابقه بستری شدن در بیمارستان
- راش حاد
- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است
علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:
- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد
- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل
- درگیری حداقل یک اندام داخلی
- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی
در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.
سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)
درمان
تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.
پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.
کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.
علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.
سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:
- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی
- ایمونوگلوبولین داخل وریدی
پلاسمافرزیس
عوارض
حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.
یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.
آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.
بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.
تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.
منبع: عصرایران
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟