به نقل از «الف»

درمان انواع بیماری‌های زنانه

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۳۵۲۶۴

انواع بیماری‌های زنان

ناتوانی جنسی

رابطه جنسی دردناک، بی‌میلی به رابطه جنسی و رابطه جنسی نامطلوب همگی تنها برخی از انواع بیماری‌هایی هستند که اختلال عملکرد جنسی نامیده می‌شوند. این بیماری‌ها هم می‌توانند علت ناباروری باشند و هم نتیجه آن. اگر باروری برای شما مشکل باشد و از زندگی جنسی خود راضی نباشید، این احتمال وجود دارد که هر دوی این موارد به یکدیگر ربط داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درباره مشکلات خود با یک متخصص بهداشت صحبت کنید تا برای درمان ناتوانی جنسی به شما کمک کند. همراهی با یک متخصص بهداشت می‌تواند احتمال باردار شدن را بیشتر و آن را سرگرم کننده‌تر کند.

 

اندومتریوز

اندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که بافت داخل رحم شروع به رشد در مناطقی از فضای داخل رحم کند .این وضعیت اغلب دردناک است و می‌تواند باروری را تحت تاثیر قرار دهد. در حقیقت زنانی که در بارداری مشکل دارند ۶ تا ۸ برابر بیشتر از زنان بارور در معرض خطر آندومتریوز قرار دارند. در این باره عمل جراحی یا لقاح آزمایشگاهی می‌تواند احتمال باردار شدن (و باردار ماندن) را بیشتر کند.

 

سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم اغلب مورد توجه زنان جوان قرار نمی‌گیرد اما این سرطان که ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌باشد، یک تهدید جدی است. سالیانه بیش از ۱۱ هزار زن به این بیماری مبتلا می‌شوند که بسیاری از آنها هنوز در سنین باروری قرار دارند. نکته مثبت: خوشبختانه به لطف آزمایش پاپ اسمیر پزشکان می‌توانند این سرطان را در مراحل اولیه تشخیص داده و درمان کنند. نکته منفی: بسیاری از درمان‌های این سرطان باعث ناباروری می‌شوند. اگر به سرطان دهانه رحم مبتلا هستید، گزینه‌های درمانی را انتخاب کنید که بعداً بتوانید باردار شوید.

 

HIV 

امروزه با وجود داروهای قدرتمند، اغلب می‌توان این بیماری را مانند هر وضعیت مزمن دیگری مدیریت کرد. برخی افراد با داشتن این ویروس به خوبی زندگی می‌کنند تا حدی که تصمیم به بچه دار شدن می‌گیرند. با این حال ویروس HIV باروری را هم در زنان و هم در مردان تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این حال شما همچنان می‌توانید پدر یا مادر شوید و با وجود درمان‌های ناباروری خاص و مدیریت دقیق بارداری، احتمال اینکه ویروس را به فرزند خود انتقال دهید بسیار کم است.

 

سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)

بسیاری از زنان از این علت رایج ناباروری خود مطلع نیستند تا زمانی که سعی می‌کنند باردار شوند. سندروم تخمدان پلی کیستیک مربوط به عدم تعادل هورمونی که تخمک گذاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد، می‌شود و می‌تواند به موارد زیر بیانجامد :

ایجاد کیست (کیسه‌های پر از مایع) در یک یا هر دو تخمدان

عادت ماهیانه نامنظم

سطوح بالای هورمون که می‌تواند منجر به موی صورت یا بدن بیش از حد شود.

بعد از درمان کیست تخمدان، شما می‌توانید باردار شوید و بارداری سالم و بی‌خطری داشته باشید.

 

نارسایی تخمدان اولیه (POI)

اگر زیر ۴۰ سال سن داشته باشید، این بیماری می‌تواند باعث شود تخمدان‌های شما مثل گذشته کار نکنند. این بدین معنا است که پریود شما متوقف می‌شود یا حداقل دیگر منظم نیست. زنان مبتلا به POI اغلب علاوه بر مشکلات ماهانه می‌توانند دارای مشکلات زیر نیز باشند:

گرگرفتگی

 روحیه و خلق و خوی بد

 مشکل در تمرکز

 رابطه جنسی دردناک

 

فیبروئید رحم

ممکن است در طی معاینه لگن، پزشک این زائده غیر سرطانی را در رحم شما پیدا کند. فیبروئید رحم شایع است و اغلب علائمی ندارد و معمولاً مانع بارداری نمی‌شود اما ممکن است احتمال ناباروری، سقط جنین یا سایر مشکلات بارداری را در برخی از زنان افزایش دهد. اگر قصد مادر شدن دارید از پزشک خود بپرسید که آیا باید آنها را معالجه کنید یا خیر.

 

سیستیت بینابینی (IC)

آیا مبتلابه IC هستید؟ در این صورت درباره درد و فشار (و البته نیاز مداوم به تخلیه مثانه) که این مشکل مثانه باعث آن می‌شود، مطلع هستید. IC توانایی شما برای فرزندآوری را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد اما مطمئنا می‌تواند مستقیماً انگیزه جنسی شما را تحت تاثیر قرار دهد. اگر می‌خواهید باردار شوید اما درباره رابطه جنسی هیجان چندانی ندارید، یک کیت تخمک گذاری خریداری کنید. کیت تخمک گذاری این امکان را به شما می‌دهد تا درباره اینکه چه موقع بیشترین احتمال تخمک گذاری وجود دارد آگاه شوید تا بتوانید رابطه جنسی خود را برای چنین روزهایی برنامه ریزی کنید.

 

سوزاک و کلامیدیا

این عفونت مقاربتی باید به سرعت درمان شود. اگر احساس می‌کنید زیر خط کمربند شما مشکلی وجود دارد، حتما به پزشک مراجعه کنید. عدم درمان سوزاک و کلامیدیا می‌تواند باعث بیماری التهاب لگن (PID) و عفونت در دستگاه‌های تولید مثل شما شود این امر می‌تواند به مشکلاتی مانند موارد زیر بیانجامد:

ناباروری

مسدود شدن لوله‌های فالوپ

حاملگی خارج رحمی (حاملگی خارج از رحم)

 

افتادگی رحم

رحم تقریباً در بالای واژن قرار دارد. در واقع دهانه رحم یعنی ناحیه گردنه آن در بخش فوقانی واژن قرار گرفته است. رباط‌هایی وجود دارند که رحم را در موقعیت مناسب نگه می‌دارند تا دچار افتادگی یا فتق در واژن نشود. افتادگی شدید می‌تواند باعث بیرون زدن دهانه رحم از دهانه واژن شود. معمولاً برای بازگرداندن رحم به وضعیت آناتومیکی مناسب خود به عمل جراحی احتیاج است.

 

زگیل تناسلی

در بیشتر افرادی که به HPV مبتلا می‌شوند، هیچگونه علائم قابل مشاهده‌ای وجود ندارد. گاهی اوقات ممکن است زگیل تناسلی مدت زمان قابل توجهی – هفته‌ها یا حتی ماه‌ها- پس از ابتلا به اولین عفونت ظاهر شود.

به طور کلی زگیل‌های تناسلی به صورت خوشه‌ای تشکیل می‌شوند؛ اگرچه ممکن است یک زگیل منفرد نیز ظاهر شود. زگیل‌ها به طور معمول در خارج از بدن در ناحیه تناسلی و مقعد، به طور معمول در واژن، لبه‌های بزرگ لابیا، دهانه مجرای ادراری، شافت آلت تناسلی یا بیضه ایجاد می‌شوند.

زگیل‌های تناسلی معمولاً به شکل برجستگی‌های کوچکی به قطر تقریباً ۲ تا ۳ سانتیمتر هستند و گاهی اوقات به شکل گل کلم‌های مینیاتوری توصیف می‌شوند. آنها معمولاً بدون درد بوده و حداقل ناراحتی را ایجاد می‌کنند. از نظر ظاهری قرمز یا به رنگ پوست هستند و می‌توانند هنگام لمس شدن نرم بوده یا سفت و سخت باشند. اگر زگیل‌ها را بخارانید یا بیش از حد به آنها دست بزنید، ممکن است خون ریزی کنند.

منبع: الف

کلیدواژه: تحت تاثیر قرار رابطه جنسی تخمک گذاری دهانه رحم بیماری ها زگیل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۳۵۲۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بیماری ترانه علیدوستی چیست؟ / همه چیز درباره سندرم «درِس»

آفتاب‌‌نیوز :

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم درِس DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی...

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV ۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV ۶ هم می‌شود.

سندرم «درِس» چرا ایجاد و چگونه درمان می‌شود، عوارض ماندگار آن کدام‌هاست؟ (عصرایران)

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع: عصرایران